Niewydolność nerek u psa – poważne zagrożenie, które może nam umknąć!

Większość z nas posiada świadomość funkcji i ważności nerek dla ogólnego funkcjonowania organizmu, wiemy zatem, że ich dysfunkcja to groźny stan, w przypadku którego należy czym prędzej rozpocząć leczenie. U naszych czworonożnych towarzyszy sytuacja prezentuje się identycznie. Choroba nerek u psa może być jednak tym groźniejsza, że przez długi czas nie zauważymy żadnych jednoznacznych syndromów jej wystąpienia – do czasu, niestety. Dowiedzmy się zatem, na co być wyczulonym oraz jak postępować, jeśli podejrzewamy, że nasz pupil może zmagać się z takim problemem.

Co należy wiedzieć o zapaleniu nerek u psa?

Szybkie przypomnienie: nerki zajmują się, oczywiście między innymi, filtracją krwi z toksyn i innych ubocznych produktów metabolizmu, które później wydalamy wraz z moczem. Produkują też hormony, regulują gospodarkę wodno-elektrolitową w organizmie oraz prawidłowe ciśnienie krwi. Jak widać, choć są objętościowo niewielkim organem, spoczywa na nich duża odpowiedzialność. Każda ich „awaria” skutkuje przedostawaniem się do krwioobiegu szkodliwych substancji, a zbytnie ich nagromadzenie to bezpośrednie zagrożenie dla życia.

Wspomnieliśmy wcześniej, że łatwo je przeoczyć, a to dlatego, że schorzenie to daje zauważalne symptomy dopiero wtedy, gdy nerki są już w 75% uszkodzone (konkretnie taki procent nefronów, czyli budulców tego organu, ulega zniszczeniu). Z tego też względu, jeśli już podejrzewamy, że to ich niewydolność jest źródłem złego stanu naszego zwierzęcia, należy podjąć natychmiastowe kroki.

Ostre zapalenie nerek u psa – objawy

Wyróżnia się dwa rodzaje zapalenia nerek u psów: ostre oraz chroniczne (przewlekłe). Pierwsze polega na dość gwałtownym zaprzestaniu właściwego funkcjonowania tego narządu, przez co objawy pojawiają się nagle. Przyczyną jest zatem stosunkowo niedawne zdarzenie: spożycie trującej substancji (może się także przedostać do ciała np. przez ugryzienie jadowitego gada), pożywienia, leku (np. ibuprofenu); niedotlenienie, które pojawia się jako konsekwencja krwotoku czy spadku ciśnienia; finalnie zmniejszenie przepływu krwi przez nerki, co bywa następstwem odwodnienia, udaru czy oparzenia.

Objawy niewydolności nerek u psa to dość nagła zmiana w zachowaniu naszego pupila:

• ma drgawki,
• jest przygnębiony i osłabiony,
• ma wzmożone pragnienie,
• wykazuje brak apetytu,
• ma biegunkę lub wymiotuje,
• z jego pyska wydobywa się nieprzyjemny, tzw. mocznicowy, zapach.

O ile większość z nich jest dość niesprecyzowana i może świadczyć o innych schorzeniach, ten ostatni symptom powinien nakierować nas od razu na schorzenie związane z nerkami.

Objawy chronicznej niewydolności nerek u psa

W drugim przypadku, czyli przewlekłego zapalenia, działanie nerek staje się coraz mniej skuteczne w dłuższym okresie, co skutkuje stopniowym nagromadzeniem toksyn we krwi i organizmie zwierzęcia.

Istnieje kilka możliwych przyczyn pojawienia się przewlekłej niewydolności.

Wiek

Przed tym niestety żadne zwierzę się nie uchroni. Wraz z latami liczba nefronów w nerkach się zmniejsza, organizm nie tworzy nowych, przez co wydolność nerek spada. Szacuje się, że co piąty pies po ukończeniu piątego roku życia może cierpieć z powodu tej przypadłości, a szanse na to rosną oczywiście wraz z upływem czasu.

Rasa

Niektóre psy są bardziej predysponowane do zachorowania. Należą do nich m.in. beagle, chow-chow, doberman, berneński pies pasterski, bulterier.

Uwarunkowanie genetyczne

Poniekąd punkt powiązany z poprzednim, ale zależy to też od osobniczych skłonności.

Zachowanie psa chronicznie chorego na nerki nie jest niestety specjalnie charakterystyczne. Ostrzegawcza lampka powinna nam się zapalić, gdy zauważamy u zwierzęcia stopniowe zanikanie chęci do aktywności oraz mniejszą niż poprzednio żywiołowość. Jak widać, przypomina to z grubsza stan, który większość z nas instynktownie utożsamia ze starzeniem się, dlatego pierwsze etapy tej przypadłości można przeoczyć. Innym symptomem jest picie dużych ilości wody (to możemy przypisać też np. upałowi) lub oddawanie większych ilości moczu na spacerach, na których to pies może również jeść sporo trawy.

Diagnoza lekarska zapalenia nerek u psa

Gdy pojedziemy z pupilem do weterynarza, ten będzie miał o wiele większą paletę możliwości w kwestii zdiagnozowania schorzenia. Pierwszym krokiem jest zmierzenie ciśnienia i badanie krwi (m.in. morfologia). Kolejnymi krokami może być badanie i analiza składu moczu oraz USG nerek. Zwłaszcza to ostatnie daje znaczący pogląd na stan zdrowia.

Leczenie

Przede wszystkim powinno zostać rozpoczęte czym prędzej, ale jego przebieg będzie się różnił w zależności od rodzaju zapalenia.

W przypadku ostrej niewydolności kluczowe jest zneutralizowanie składnika, który ją spowodował. Następne w kolejce jest przywrócenie równowagi elektrolitowej i usunięcie szkodliwych substancji, które zdążyły nagromadzić się w krwioobiegu (głównie mocznik i kreatynina). Można to uzyskać poprzez dożylne podanie specjalnych preparatów i płynów. Równie ważne jest ustabilizowanie przepływu krwi przez nerki, by te jak najszybciej wróciły do poprzedniego stanu.

Jeśli mamy do czynienia z ostrą niewydolnością, istnieją spore szanse, że zwierzę wyzdrowieje. Sytuacja wygląda niestety inaczej w przypadku chronicznej niewydolności nerek – tej nie da się wyleczyć. Co więcej, leczona ostre zapalenie może przerodzić się w wersję chroniczną.

Rokowania psa z niewydolnością nerek

Niestety lub na szczęście, nie można udzielić jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, jak długo żyje pies z niewydolnością nerek. Wiele zależy od tego, jak wcześnie udało nam się zdiagnozować przypadłość (czyli jak duże zniszczenie zdążyła ona już poczynić w organizmie czworonoga) oraz tego, kiedy rozpoczęło się leczenie. Równie istotny jest rodzaj zapalenia nerek, z którym mamy do czynienia, co wspomnieliśmy już wyżej.

Najważniejszą informacją powinno być dla nas to, że zdiagnozowanie zapalenia, nawet chronicznego, nie jest żadnym wyrokiem. Psy, jeśli otoczymy je opieką, odpowiednio zmodyfikujemy ich nawyki żywieniowe i będziemy regularnie odwiedzać weterynarza (na kontrolę oraz w celu podawania środków), mogą spędzić z nami jeszcze długie lata. Nie traćmy zatem nadziei, bo nasz pupil nawet z mniej sprawnymi nerkami może wieść spokojne życie u naszego boku.